Шаолин кунг фу е традиционална Кинеска боречка уметност, која датира од шестиот век од нашата ера. Терминот кунг фу се користи за опишување на различни боречки уметности кои биле развиени во Кинa. Шаолин кунг фу е специјализирана гранка, за која се верува дека потекнува од манастирите на подрачјето Shaoshi.
Кунг Фу
Според корените на Шаолин, кунг фу е Кинески термин што значи "висока вештина". Иако термините Ву-Шу и Кунг Фу се користат наизменично кога се опишуваат кинеските боречки вештини, терминот кунг фу претставува поширок пристап кон животот, кој може да вклучува и здодевни или секојдневни задачи како што се во домаќинството. Има широк спектар на кунг фу стилови кои се практикуваат во Кина, од кои многу се поделени во категории (северни и јужна стилови, односно beiquan и nanquan).
Шаолин Етимологија
Шаолин кунг фу е специјализиран тип на боречка вештина која потекнува од подрачјето на планината Songshan . Зборот "Шао" се однесува на ридот Shaoshi, место каде што воин-монасите изградиле манастир за комбинирана определба на боречки вештини и будистички студии. Зборот "Лин" од Шаолин се однесува на шумите, така што "шаолин" во буквален превод значи "манастир во шумата на планината Shaoshi".
Мит и Историја
Шаолин кунг фу Институтот датира од почетоците на Шаолинскиот Манастир до 540 година од нашата ера, кога Индискиот будистички свештеник Бодидарма отпатувал во Кина и започнал да ги пренесува неговите боречки и религиозни методи. Иако има малку докази кои го подржуваат ова тврдење, сепак учеството на Шаолин монасите во битката на Hulao во 621 година во нашата ера, задава можен случај за постоењето на храмот во почетокот на шестиот век.
Пракса
Праксата во учењето на Шаолин кунг фу е дефанзивна боречка техники инспириран од животните. Шаолин студентите, нивото на знаење го обележуваат преку систем на пласман преку обоени појаси, како што учат посложени невооружени техники и техники со оружје, како што се техниките леопард, тигар, змеј, богомолка, и техниките со меч и со копје, така тие добиваат поголем Чин.
